کاهش تقریباً یک ساله همچنین به خانواده “بسیار مراقب سلامت” اجازه داد تا فضای کاملاً جدیدی را با وسعت 4000 فوت مربع با تأکید بر سلامتی و بازیابی جزئیات معماری که در ابتدا بر روی آنها فروخته شده بود تصور کنند. (همانطور که براون اشاره می کند، “در نهایت همه دیوارهای آپارتمان فرو ریخت.”) طراح با زیست شناسان محیط زیست و برق کاران و همچنین متخصصان دیگری که برای مشاوره در مورد محصولات پایدار و سالم استخدام شده بودند، همکاری کرد.
از منظر طراحی، این فرمان خانه ای چند لایه بود که به ریشه های ساختمان احترام می گذاشت. بازدیدهای منبع در سراسر جهان از بازارهای پر از گنج در پاریس گرفته تا خانه حراج بوکوفسکی در استکهلم را در بر گرفت. براون می‌گوید که همسرش «نمی‌خواست احساس کند که آپارتمان دیروز به دنیا آمده است». او می‌خواست احساس کند که از عناصر معماری یک آپارتمان قدیمی لذت می‌برد، چه در نیویورک یا پاریس. قالب های پایه 18 تا 20 اینچی اصلی را در اتاق نشیمن در نظر بگیرید، عنصری که مشتری ابتدا عاشق آن شد اما کاملاً حذف شده بود. براون در مورد سبک خود می گوید: «ما سعی کردیم تا حد ممکن اصیل باشیم، در حالی که به ما مجوز تفسیر چیزهای متفاوت را می دادیم، مانند قالب هایی (که به نظر می رسد) روی دیوار ریخته می شود. قالب هایی که آنجا بودند.»
رویکرد متفکرانه براون – تکان دادن سر به پیشینیان معماری آپارتمان در حالی که به معنای واقعی کلمه، از پایه شروع می شود – این روند را کنترل و هدایت کرد. طراح با استناد به توضیحات موجود در مورد جزئیاتی که باید قربانی می شد، می گوید: «این یک پروژه علمی و همچنین این مدل از تکرار تاریخی بود. او می گوید: «همانطور که آپارتمان را بازسازی کردیم، بهتر ساختیم.
منبع: https://www.architecturaldigest.com/gallery/a-beaux-arts-apartment-in-nyc-is-transformed-into-a-history-referencing-pied-a-terre