بروزرسانی: 02 خرداد 1404
در سائوپائولو، با 8 استودیو نوظهور آشنا شوید که طراحی برزیلی را دوباره تعریف می کنند
وقتی کسی می گوید «طراحی برزیلی»، ذهن احتمالاً اشکال ارگانیکی را تداعی می کند که توسط استادان اواسط قرن به سفارش لینا بو بردی، خوزه زانین کالداس یا سرجیو رودریگز بر روی چوب حک شده اند. چنین قطعاتی نشانه های مدرنیسم برزیلی هستند، جنبشی که در حدود دهه 1940 آغاز شد، زیرا کشور موجی از مهاجرت، شهرنشینی سریع و در نتیجه نیاز اساسی به مبلمان روزمره را تجربه کرد. بدون دسترسی آسان به مواد اولیه صنعتی مانند فولاد ضد زنگ، فایبرگلاس، یا پلاستیک، طراحان راه هایی برای تولید کالاها با استفاده از مواد بومی کشور (چوب، چرم، حصیری) و شیوه های صنایع دستی پیدا کردند و برند ملموس تری از مدرنیته را معرفی کردند. کشور، و به ویژه، پایتخت خلاق شلوغ آن: سائوپائولو. اما 75 سال بعد، در حالی که قیمت قطعات زانین کالداس به پنج رقم در حراجی افزایش یافت و صندلی های بو بردی در موزه هنر مدرن به نمایش گذاشته شد، گروه جدیدی از هنرمندان و طراحان سخت مشغول کار هستند و مشتاق شکستن این سنت ها و نوشتن آینده برای شهر فصل
آموری آگویار برزیلی الاصل، که به عنوان یکی از بنیانگذاران گالری Verso در نیویورک، همراه با چندین استارت آپ در سائوپائولو کار می کند، می گوید: «بسیار شاداب است که ببینیم نسل جوان به بیرون از حباب مدرنیته نگاه می کند و سعی می کند کارها را متفاوت انجام دهد. . او، مانند بسیاری دیگر، استودیو کامپانا را که در سال 1984 ایجاد شد، با کاشت اولین بذرهای شکل گیرنده این مدرسه جدید اعتبار می دهد. او توضیح می دهد: «آنها شروع کردند به طور متفاوت درباره چیزها فکر کنند. همه چیز نباید از چوب ساخته شود. برادران هومبرتو و فرناندو کامپانا مبل هایی را از حیوانات عروسکی و صندلی ها را از لوله های پلاستیکی بازیافتی ساختند که به شکل گیری روحیه کارآفرینی که مشخصه صحنه پر جنب و جوش امروز است کمک می کند.
ایان دیزندروک، که قبل از اینکه به تنهایی راه بیفتد در کامپاناس کار می کرد، از یک کلمه پرتغالی برای بهترین توصیف این روح استفاده می کند: گامبیرا. او توضیح می دهد: "این به معنای اختراع مجدد چیزها برای متناسب با یک هدف است." برای او، این تبدیل پلاستیک های دور ریخته شده به مزارع و موارد دیگر است. برای دیگران، این ممکن است به معنای مخلوط کردن ضایعات مختلف در سرامیک های خود، ایجاد ورقه های نقره ای از بسته بندی های آب نبات، یا اصلاح یک تکنیک آزمایش شده و واقعی مانند نجاری با چیز جدیدی باشد - مانند روکش های رزین یا برنز. برای بسیاری از استعدادهای این داستان، این رویکرد DIY شخصی سازی شده زمانی که آنها در خانه یا خارج از محل کار در طول بیماری همه گیر بودند، ایجاد شد، زیرا تغییرات در زندگی روزمره آنها را وادار کرد که بخواهند با دستان خود کار کنند.
برخلاف پیشینیان مدرنیست خود، این مشاغل نسل جدید دغدغه اصلی نیستند. در عوض، یک گلدان، میز یا صندلی می تواند با خوشحالی در ناحیه خاکستری بین هنر و طراحی معلق باشد، فضایی که گالری های هنری در حال ظهور به سرعت در حال حرکت هستند. لولا ماریا توله، که گالری سائوپائولو آلوو خود را در سال 2022 افتتاح کرد، می گوید: «ما بیشتر با هنرمندانی کار می کنیم که در نتیجه تحقیقات خود آثار منحصربفردی را خلق می کنند.» در میان آنها استودیوهایی در همان محله فراصنعتی Barra Funda که گالری در آن واقع شده است. او می گوید که انرژی خلاق در سائوپائولو در حال حاضر بی نظیر است. او می گوید: «ما با همه گیری و بولسونارو دوران سیاسی بسیار سختی را در برزیل پشت سر گذاشتیم. اما شما می دانید که تاریخ چگونه کار می کند، پس از یک دوره غم انگیز، هنر شکوفا می شود.
منبع: https://www.architecturaldigest.com/gallery/in-sao-paulo-meet-8-emerging-studios-redefining-brazilian-design